Rodzaje wad zgryzu

Wady zgryzu to wszelkie odstępstwa od prawidłowego sposobu zwierania się zębów. Objawiają się one ustawieniem zębów w nierównym łuku, opóźnieniem czasu wyrzynania się zębów, zbyt dużą liczbą zębów, brakiem zębów w łuku zębowym a także zębami o innym kształcie i wielkości niż pozostałe.

Wady zgryzu oprócz elementu estetycznego, wpływają również na zaburzenia funkcjonowania jamy ustnej. Ich efektem mogą być dysfunkcje oddychania, żucia, połykania a nawet zaburzenia mowy. Tylnozgryz, przodozgryz i zgryz krzyżowy to najczęstsze wady zgryzu.

Tylnozgryz

Tylnozgryz jest wadą objawiającą się zaburzonym położeniem dolnego łuku zębowego względem górnego. Podczas zwarcia zębów, dolny łuk zębowy jest cofnięty, przez co przednie zęby się nie stykają, a dolne zęby sieczne są oddalone od siekaczy górnych. Wada ta jest widoczna w układzie twarzy poprzez cofnięcie się dolnej wargi i pogłębienie bruzdy wargowo-bródkowej.

Zgryz krzyżowy

Zgryz krzyżowy jest zaburzeniem wzrostu łuków zębowych w stosunku do linii pośrodkowej ciała. Patrząc na wargę osoby z tą wadą zgryzu, widoczne jest wyraźne ustawienie dolnych zębów na zewnątrz w stosunku do zębów górnych. Ewidentnie też widać przemieszczenie linii między środkowymi siekaczami, a przez to również widoczną asymetrię twarzy.

Przodozgryz

Przodozgryz polega na wysunięciu dolnego łuku zębowego w stosunku do górnego. Podczas zwarcia zębów widoczne jest wyraźne zachodzenie przednich zębów dolnych na przednie zęby górne. Wada ta jest widoczna w rysach twarzy, powodując wysunięcie na zewnątrz wargi dolnej i wygładzenie bruzdy wargowo-bródkowej.

Zgryz otwarty

Kolejną wadą jest zgryz otwarty. Polega on na braku kontaktu zębów na łuku zębowym. Wada może występować zarówno w przednim, jak i tylnym odcinku łuku. Zewnętrznie wada objawia się charakterystycznym nieproporcjonalnym wydłużeniem dolnej części twarzy.

Zgryz głęboki

Zgryz głęboki objawia się istotnym (głębokim) zachodzeniem górnych zębów siecznych na dolne żeby sieczne (siekacze). O zgryzie głębokim mówi się wówczas, gdy nagryz pionowy w obszarze zębów przednich przekracza 2–3 mm.

Stłoczenie

Wada zgryzu nazwana stłoczeniem polega na dysproporcji między dostępnym miejscem na ząb a zapotrzebowaniem na nie. Efektem tego rodzaju zaburzenia są między innymi: językowe wyrżnięcie zębów przedtrzonowych, wystające poza łuk zębowy kły a także zbyt mała przestrzeń po utraconych zębach lub zmiana położenia (rotacja) zębów siecznych.

Zbyt szerokie przestrzenie między zębami

Odwrotnością stłoczenia jest wada polegająca na dysproporcji pomiędzy wielkością szczęki/żuchwy a wielkością zębów. W przedmiotowej wadzie zgryzu żuchwa jest zbyt duża, a zęby nie są w stanie wypełnić dostępnej przestrzeni. W efekcie tworzą się szpary między zębami.